Bir insan çabanızı görmüyorsa, sürekli biri ya da birilerinin faturası size kesiliyorsa, umutlarınız paramparça oluyor ve hayal kırıklıklarınız kalbinizi ağrıtıyorsa, hevesleriniz sürekli kursağınızda bırakılıyorsa ve neresinden tutarsanız tutun her şey elinizde kalıyorsa, orada durup düşünmeniz gerektiği anlamına gelir. Çünkü bir insanı her şeye rağmen sevebilirsiniz ama bir insanı kendisine rağmen sevemezsiniz.
İnsanlar zannediyor ki birisi kendilerini sevdiğinde asla bırakamaz, asla gitmez, asla vazgeçmez. Ama hakikat öyle değildir. Çünkü bazen bazı insanlar sevse de sırf sevdiği için gitmeyi göze alabilir. Bazen bazı insanlar kabuğuna çekilip kendi kendine sevmeyi tercih edebilir. Burada sevmekten vazgeçmek mevzu bahis değildir, sadece beyhude çabadan vazgeçmek mevzu bahistir. Ancak birçok insan bunu “sevmekten vazgeçmek” olarak algılar.
Sizi sevmek isteyen bir insan her şartta ve koşulda sizi sever. Ekstra bir şey yapmanıza gerek yoktur; hatta “gözünüzün üstünde kaşınız var” diye bile sever ya da en alakasız sebepleri öne sürerek sever. Ama bir şekilde sever; şartsız, koşulsuz, çıkarsız bir şekilde. Öte yandan sizi sevmek istemeyen bir insan, sizi sevmemek için bin bir türlü sebep bulabilir. Mesela sizden soğumak için listelerce madde sıralayabilir. Oysa ki bunlarla hiçbir alakanız yoktur. Ama insan isterse her konuda sebep ve bahane bulabilir.
…
Zeynep Erol