Beni duyuyor musun?
Her yudumda seninle oluyorum,
Çayın buharı gözlerimde,
Ve her damlası, seninle dolu.
Birlikte içtiğimizde,
Her şey başka bir anlam kazanıyor.
Bu bardak, sadece çay değil;
Bir bakışın, bir gülüşün,
Bir ömre sığan her şeyin yansıması.
Ellerim, bu sıcaklığı seninle paylaşıyor,
Ve seninle her yudumda,
Biraz daha kayboluyorum.
Zamanın ötesinde bir yerde,
Sadece sen ve ben varız,
Ve her yudumda,
Birbirimizin kalbinde daha derinlere ineriz.
Sakaryalı Yusuf der ki,
“Çay, eşlik edenin güzelliğindendir.”
Ve seninle içtiğim her fincan,
O güzelliği içinde taşır.
Bir bakışında kaybolurum,
Bir gülüşünde var olurum.
Ve seninle her an,
Bir ömre bedel bir dokunuş gibidir.
Kimlerle içtiğine dikkat et,
Çünkü her yudumda,
Bir kalp biraz daha açılır.
Kimlerle oturduğuna,
Kimlerle çay içtiğine,
Çünkü her fincan,
Bir ruhun izini taşır.
Ve seninle her içilen çayda,
Bir ömrün en güzel hali gizlidir.
Beni duyuyor musun?
Çay değil, seninle geçen her an,
Beni seninle büyütüyor.