Sensiz bayram mı oldu anlayamadım
Sensiz bayram tadı tuzu yok annem
Gözyaşlarım içime attım
Kalabalık içinde
Kendimi kimsesiz hissettim
Meleklere birlikte da gel canım annem
Rabbim ben böyle kimsesiz yalnız dilemedim
Bensiz ne yapar nasıl yaşar deseydin
Seni görmeden
Kokunu alamadan
Sana sarılmadan
Ellerini öpemezken
Buz gibi mezara gözyaşlarımla öpüyorum
Sensizlik çok zormuş
En büyük yalnızlığı yaşıyorum
Dayanamıyorum yokluğuna melek annem
Bayram da kimse gelen olmadı
Kolum kanadım kırıldı
Sensiz nasıl yaşanır bilmiyorum
Mecalim yok güzel annem yapamıyorum
Ellerim buz gibi
Melek yüzlü annem
Senin yokluğuna alışamıyorum
Bu bayramda yapayalnız kaldım
Sen varken ben güçlüydüm
Sen yoksun olmuyor işte
Bir rüya olsa keşke
Çıkıp gelsen ben ölmedim desen
Alışamıyorum sen olmadan
Bayram da herkesin öpecek eli varken
Ben mezar taşını öpüp sarılıyorum
Sen gittin ben nefessiz kaldım
Canım annem çok özlüyorum…
YAZAN: Hatice ATAŞ