Neredeydik biz?
Yıllarca nerede kaldık?
Geçmişe mi ağlayalım yoksa şimdiki zilletimize mi?
Zilletin hamuruyla yoğurdular da bizi hiçbir şey yapamadık
Bakıverdik sadece, bir de sıkılmadan
“Üzgünüz.” dedik.
Hani… Nerede içimizdeki Ömer Faruk, görüyor musunuz?
Nerede Ömer’in adalet kılıcı hani… Biliyor musunuz?
Nasıl sattık adaletini, vazgeçmişliğin zirvesine nasıl da ulaştık?
Hisler taştan da katı oldu artık…
Taşlar ağlar oldu halimize…
Ve bir acı çarpar kalbe, sonra bir dua ah eder…
Ey Resul! Neredesin?
Ey Emin!
“Anam, babam sana feda olsun.” diye ümmetin nerede?
Ahh Nebi!!
Ümmetin acının şarkılarını söyler oldu geceleri
Zulmün sessizliğiyle körebe oynar gündüzleri..
Dua ederken bile dürüst olamadık..
Ahh Kudüs! Mazide kaldık biz.
Hatırlıyor musun o şanlı maziyi?
O şanlı zafere nasıl özlem çekiyorum biliyor musun?
Sadece şekilde Müslüman kalabildik.
Bizden olanlar da bizden değildi artık..
Zulüm sarmış dört bir yanı
Yine susanlardan olursak Allah’ım
Sen sakın affetme bizleri…!
Neredeyiz biz Ey Kudüs!
Yıllarca uyur olduk
Yıllarca uyur olduk
Artık uyanır mıyız?
Uyanır mıyız?
YAZAN: YAHYA ABU ZNAİD
Vesile Dergi Sayı 3
Temmuz 2021