Bilmediğim kelimeler eşliğinde yazıyorum bu sarhoş gecenin omuzlarında
Seni en berbat halimden uzakta sevmeye çalışırken,
En kötü güneşin altında yalnız kalmış bir boş bardak endişesi taşıtmışım sana.
Boş bir koltuğum var aklımın başköşesinde,
Delirmişim kalemime kızmışım yazmayı unuttu diye,
Seni düşünmeyi bıraktım diye…
Seni özlemeyi bıraktığımdan beri,
Bilmediğim kelimeler eşliğinde yazıyorum sarhoş gecenin omuzlarına yaslanmış halde,
Durmadan yazmalı kalemim,
Durmadan akmalı mürekkep,
Durmadan karalanmalı bu sayfalar,
Durmadan,
Durmadan,
Durmadan sana bakmalıyım şiirlerin içinde yarı baygın gezerken,
Şairleri mezarlarından tutup çekerken kollarından,
Sana yazmalıyım durmadan,
Ve ben sana yanmalıyım anı yaşayarak,
Sıcak yuvamızda senin sarhoşun olmalıyım,
Boş sözcükleri dışarı atıp,
Bilmediğim kelimeler eşliğinde yazmalıyım sarhoş gecenin omuzlarına yaslanmış halde.
Seni karanlıklar içinden çekip aldığımdan beri,
Uçan halıyla gelen umutlarım yetmedi,
Seni sevmeye,
Seni özlemeye,
Ve seni sonsuz beklemeye,
Yetmedi uçan halıyla gelen umutlarım,
Seni karanlıklar içinden çekip aldığımdan beri…
Düşüncesiz sözlüklerde olmayan sözcükler türetmişimdir oysa
En çok senin için sıfat olmuşumdur yalnızlığa,
En çok yükleminde kendimi bulmuşumdur senin için,
Senin gözlerinde kaybolduğum için,
Senin kahverengi gözlerinde kaybolduğum için,
Tekrarlardan tekrarlara düşmüşümdür yazdıklarımda,
Yazdıklarımda seni yine sevmişimdir hep,
Ve ben her yazdığımda seni yeniden kaybetmişimdir.
Sonsuz kalemin içindeki mürekkep,
Sonsuz seni sevmek,
Seni sevmek sonsuzluğuma işaret,
Seni sensiz bilmek öldüğüme işaret…
Ölüme koştuğundan beri sen,
Ben bilmediğim kelimeler eşliğinde yazdım sarhoş gecenin omuzlarına yaslanmış halde,
Ağlamışım üstelik sel gibi akmış gözlerimden yaşlar,
Ve ben seni böyle bir sele kurban vermişim bu berbat şiirin sonunda,
Yine seni severek başladığım bu şiirin sonunda,
Seni kaybetmişim…
YAZAN: OSMAN KURT
Vesile Dergi Sayı 3
Ağustos 2021