Merhabalar gönül heybemin gönül dostları. Allah izin verirse her şey nasip hayatta. Ara verdiğim yazılarımla artık Vesile Dergisinde, ayda bir yolculuğumuzda sizlerle beraberim. Bütün sevdiklerime, Vesile Dergisine dahil olmamı sağlayan herkese teşekkür ederim. Hepimize hayırlı olmasını temenni ederim. İyi ki varsınız. Bu doğrultuda iki gün önce çocuklarımla konuştuğum aile içi sohbetlerimizden etkilenerek bunu yazmak istedim. Oğlum askerden geldi oturup oğlum ve kızımla sohbet ederken laf lafı açtı konuşurken baktım kimseden çıt çıkmıyor tabii onlar da haklı gençler neticede. Biran acaba dedim çok mu zor konuştum. “Çocuklar çok mu konuştum hiç sesiniz çıkmıyor?” diye sordum.
Aile nedir biliyor musunuz?
Her yeni güne sağlıkla nefes aldığın dünyan, ailenle uyandığın aynı çatıdaki şükür sebebin. Anne yüreği engel tanımaz hele ki konu evladıysa. Dünyadan geçerken “Evlatlarıma son defa sarılayım.” deyip birçok defa sarılma şerefine nail olmak, anneye, babaya, kardeşlere bakabilip üzerlerini sevgiyle örtebilmek, sen değil biz olmak, sevgi yumağı olmak, kırılan yanlarını tamir etmek, her gün Allah’a el açıp “Bugün de nefes alıyor, aynı çatıda yaşıyoruz.” diye şükür edip mutlu ve huzurlu olmaktır aile olmak. Kırmadan, kırılmadan, yormadan yorulmadan, dağıtmadan gönüllerde yaşayıp geçmeliyiz ömür köprüsünden.
Bayram nedir biliyor musunuz?
Ailece her yeni güne uyanmanın iç huzuru, yuva, aile. Sevdiklerimizle her yeni dünyaya, bizlerin eski sevgi ve saygıyla dolu olan dünyalarımıza, merhaba demek. Samimiyetle, güvenle aileye sarılıp hayatın elinden tutmak, imtihan yollarından geçerken endişelerini hafifleten birilerinin olması, korkularla başa çıkma gücü sağlayan, sırtını dayayabildiğin dağının olması, kırk düğüm atıp ilmiklerini sıkıca sardığın ailenin yanında olması, sevgi, dua, sağlık, huzur ve güvenle her gün üstlerini örteceğin bir ailen olmasıdır bayram.
Aile nedir biliyor musunuz?
Her gün içindeki insanlarla birlikte büyüyen, sevgi ve dualarla kapısını kapatıp iyice kitlenen, gönül azığı ortaya konulan naftalin kokulu bir ev. Kırılan yanları uçmasın diyerek çatısı örülen yuva, nem, keder uğramasın diyerek her yeri sıvalar yapılan, güvenle uyulan yuva, çırpınırken kırılan kanatlarını kimse görmesin diyerek Rabbine her gün aşkla teslim edilip dualarla merhem edilen yaraların iyileşmesi için dört dönülen insanların var olduğu dünyadır aile.
YAZAN: FATMA ZEHRA ALTUNTAŞ
Vesile Dergi Sayı 1
Mayıs 2021